Płaca minimalna w Niemczech

Wprowadzenie płacy minimalnej w Niemczech miało nie tylko odciążyć niemiecki system świadczeń socjalnych, ale także przywrócić zdrową konkurencję wśród firm działających na niemieckim rynku.

Płaca minimalna obowiązuje w 22 krajach Unii Europejskiej. Wyjątkiem są Dania, Cypr, Austria, Szwajcaria, Włochy, Finlandia.

W dniu 1 stycznia 2015 roku, po wyjątkowo długiej i kontrowersyjnej debacie politycznej w Niemczech, zaczęła obowiązywać ustawa o płacy minimalnej, tzw. Mindestlohngesetz z dnia 11 sierpnia 2014r., BGBl. I. S. 1348, która swoim zakresem obowiązywania objęła wszystkich pracowników świadczących pracę na terytorium Niemiec.

O wprowadzeniu w Niemczech ustawy minimalnej zadecydowały trzy podstawowe czynniki, a mianowicie ochrona pracowników przed zbyt niskimi płacami, wzmocnienie uczciwej konkurencji oraz odciążenie systemu świadczeń socjalnych. Brak płacy minimalnej prowadził bowiem do nieuczciwej konkurencji pomiędzy przedsiębiorcami działającymi na terytorium Niemiec na skutek stosowania dumpingowych wynagrodzeń pracowniczych, w rezultacie czego dochodziło do nadmiernego obciążenia systemu zabezpieczeń społecznych. Zgodnie z wyjaśnieniami niemieckiego resortu pracy dochodziło do sytuacji, w których nawet pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy, nie otrzymywali płacy zapewniającej im minimum egzystencjalnego, co zmuszało ich z kolei do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych przez państwo.

Ustawa o płacy minimalnej wprowadziła nie tylko stawkę minimalną w kwocie 8,5 euro za godzinę pracy, ale również liczne obowiązki administracyjne po stronie pracodawców, częstokroć trudne do wykonania i mocno obciążające codzienną działalność pracodawcy. Ich naruszenie może zaś skutkować dolegliwymi karami administracyjnymi nawet do 500.000 Euro. Warto zatem poznać i zrozumieć nowe ustawodawstwo naszego zachodniego sąsiada, zwłaszcza że dotyczy ono także wszystkich tych krajowych pracodawców, których pracownicy wykonują pracę na terytorium Niemiec.